سلام. یارو دکتر خوش تیپه گفته به هر کی میرسم نگم سلام، ولی من میگم به شما. شما که هرکی نیسی، سلام. جات خالی، پریشب باد زد برگ درخت پیره رو ریخت تو حیاط آسایشگاه. یهو دیدیم همه جا شد برگای چروک زرد و نارنجی، خسته خسته. فهمیدیم پاییز شده. پاییز یهو میاد، می دونی که. وقتی میاد که بدونی باهارت رفته واسه همیشه. گفته بودم برات . این روزا خوبم، یعنی از وقتی فراموشت کردم خوبم. صبح تا شب به دیوار نیگا می کنم به همه چی فکر میکنم غیر تو، شبا هم قرصای آبی میخورم،

❤️ با دو تا هندوانه زیر بغل با همین جان لاغر و زردم فکر کردم که می شود جنگید فکر کردم فقط خودم مردم مرد بیزار خسته از بیداد از همه سمت نیزه می بارید به خودم آمدم تنم خارید گفتم از شهر دست بردارید شب شد و سینه را سپر کردم مثل یک کوه سخت از فولاد ❤️ خواستم مثل آسمان باشم منجی شهر نیمه جان باشم آشیان پرندگان باشم با همین دست خالی و سردم نعره برداشتم که ماه آمد مرد جنگاور سپاه آمد چگوارای بی کلاه آمد گرچه یک بیچراغ شبگردم ❤️ همچنان با زبان شعر و غزل همچنان مثل

تو منو می بخشی مگه نه ؟ تو می بخشی منو !هوم ؟ مگه ن؟ بابت همه ی روزایی که پیش من نبودی بابت همه جاهایی که بدون من رفتی یا بابت همه ی لحظه هایی که لبخند زدی بدون اینکه دلیلش من بوده باشم تو حتمن منو می بخشی واسه همه شعرایی که نوشتمو مچاله کردم ، ننوشتمو مچاله کردم ، مچاله کردم ، مچاله شدم تومنو می بخشی مثلا اگه بدونی مثلااا اخرین روزه زندگیمه ! اره این جواب میده تو منو می بخشی اگه بفهمی آخرین روز زندگیمه ولی من تورو نمی بخشم من تورو نمی بخشم هیشکیو نمی بخشم